روانشناس خوب
در خانواده های خوشبخت، افراد می کوشند که هر گاه امکان داشته باشد، با هم غذا بخورند یعنی آنان که حاضرند، صبر می کنند و کمی گرسنگی را
تحمل می کنند تا عضو غایب برسد و در هنگام غذا خوردن با هم گفتگو کرده، به هم نگاه می کنند و غذا می خورند.
مثلا مادر فرزندان را تشویق به صبر کردن برای رسیدن پدر می کند، سفره را می چیند و تزیین می کند و در هنگام حضور پدر خانواده، غذا را می کشد،
آنها در حین غذاخوردن، در مورد وقایع روز صحبت می کنند، از غذا و هنر مادر تعریف و تمجید می کنند،
در مورد برنامه های آینده خانواده و مشکلات صحبت و اظهار نظر می کنند و به طور کلی اوقات خوشی را در حین غذا خوردن دارند.
در حالی که در خانواده های غیرخوشبخت، هر کس هرگاه گرسنه شد، برای خودش غذا کشیده و منتظر شدن برای دیگری در کار نیست،
اصلا بیشتر در بیرون از خانه غذا می خورند و حتی از غذای خانگی خبری نیست، افزون بر آن اگر تصادفی دور میز بنشینند، یا تلویزیون نگاه می کنند یا
با تلفن همراه خود مشغولند! فضای خانه را سکوت، پر می کند و مادامی که با هم هستند، تماس چشمی با هم نداشته و فضای غیرصمیمی بر آن ها
حاکم می شود. ساعت خواب و بیداری در خانواده های خوشبخت همسان و همزمان و نزدیک به هم است به طوری که زن و شوهر حدوداً همزمان به
رختخواب رفته و پس از کمی گفتگوی شبانه ونوازش، به خواب می روند و حدوداً همزمان نیز از خواب بر می خیزند. در صورتی که در خانواده های
غیرخوشبخت با فاصله یکی دو ساعته به رختخواب رفته و با همین فاصله نیز از خواب برمی خیزند.
در خانواده های خوشبخت به آنچه که دیگری برایشان انجام داده، توجه کرده، یادآور شده سپاس گزاری کرده و قدردانی می کنند و در خانواده های
غیرخوشبخت، پیوسته این پرسش مطرح است که مگر تو برای من چه کرده ای؟
۱ – هر یک از انسان ها دارای یک دنیای اختصاصی و شخصی مربوط به خود می باشند. در خانواده های خوشبخت، زن و مرد پیوسته می کوشند تا با
دنیای اختصاصی هم آشنا گشته و راهی به سوی آن بگشایند. در صورتی که در خانواده های غیرخوشبخت، نسبت به نزدیک شدن به دنیای
اختصاصی هم بی علاقه بوده و پیوسته از آن دور می شوند.
۲ – در خانواده های خوشبخت به آنچه که دیگری برایشان انجام داده، توجه کرده، یادآور شده سپاس گزاری کرده و قدردانی می کنند و در خانواده های
غیرخوشبخت، پیوسته این پرسش مطرح است که مگر تو برای من چه کرده ای؟ به طوری که می توان گفت در خانواده های خوشبخت افراد پیوسته
از یکدیگر شاکر و سپاس گزارند و در خانواده های غیرخوشبخت ناراضی و طلب کار و این مطلب در آن جا زیاد شنیده می شود، «تو هیچ کاری تا حالا
برای من نکرده ای»، یا «تو فقط به فکر خودت بوده ای».
۳ – در خانواده های خوشبخت، پاسخ به درخواست ها معمولاً؛ حتماً، چشم، خوب، یا کوششم را خواهم کرد یا هر کاری از دستم بر آید، و تو از طرف
من مطمئن باش می باشد ولی پاسخ در خانواده های غیرخوشبخت معمولاً نه، نمی دانم، از من ساخته نیست، حالا ببینم، فکر نمی کنم که بتوانم و از
من بر نمی آید یا اگر توانستم، خواهد بود.
۴ – در خانواده های خوشبخت «ما» به عنوان مالکیت جمعی، حتی در زمینه بدهکاری و گرفتاری ها به کار می رود مانند خانه ما، ماشین ما، بدهی ما،
دوستان ما، دردسرهای ما، بچه های ما و در خانواده های غیرخوشبخت بیشتر واژه های «من» در زمینه های گوناگون به کار گرفته می شود. همچون
ماشین من، خانه من، حساب من، بچه من.
ان شا الله که شما جزو خانواده های خوشبخت باشید.
با وجود آنکه اعضای خانواده نزدیکترین افراد به یکدیگر هستند، اما مسلما هر کدام به نوبه خود دارای ویژگی های متفاوتی هستند و یا گاهی
تصمیماتی اخذ می کنند که ممکن است مطابق میل دیگری نباشد.
در یک خانواده سالم، حتی با وجود مخالفت تلاش می شود تا به نظر یکدیگر احترام گذاشته شود. مخالفت ها می تواند در یک گفتگوی دوستانه و با
استدلال بیان شود تا فرد از دلیل آن آگاه شود.
این احترام به طور ناخودآگاه در بین اعضای خانواده منتقل شده و به یک سنت تبدیل می شود. در غیر این صورت، بایستی منتظر کشمکش، جر و بحث
های طولانی، دلخوری، و دوری بود. یادمان باشد که ویژگی های خانواده خوشبخت همچون احترام متقابل از طریق والدین به فرزندان منتقل می گردد
و مهم ترین الگوی فرزندان خواهند بود.
ایجاد تعادل بین صمیمت و احترام به استقلال یکدیگر، کاری نسبتا دشوار در خانواده به شمار می رود و گاهی نیازمند به مشاوره خانواده یا زوج درمانی است.
به ویژه در فرهنگ های همچون کشور ما که یک سری چهارچوب ها و محدودیت ها وجود دارد. اما اگر بخواهیم به دنبال ویژگی های خانواده خوشبخت
باشیم، داشتن استقلال نسبی را می توان یکی از آن برشمرد.
این مورد هم در بین زن و شوهر باید رعایت شود و هم میان فرزندان. مسلما افراط و تفریط در هر امری اشتباه است و نمی توان انتظار داشت که
اعضای خانواده کاملا از یکدیگر مستقل بوده و هیچ ربطی به یکدیگر نداشته باشند.
بروز مشکلات بخش لاینفک تمام زندگی هاست. بخشی از مشکلات ممکن است به یک فرد مربوط شود و یا مصلحت همه افراد خانواده را به خطر
اندازد. یکی از ویژگی های خانواده خوشبخت آن است که در چنین شریط از یکدیگر حمایت می کنند و در صدد روش های حل آن بر می آیند.