تردید در دوران عقد

 بسیار پیش می‌آید که در این دوران، همسران نسبت به ازدواج خود، تردید پیدا کنند. بسیاری از این تردیدها ناشی از استرس و اضطراب‌ افراد است؛ اما برخی دیگر ناشی از واقعیت‌هایی است که مشاهده می‌کنند.

 تردیدی که ناشی از استرس ازدواج و مسائل حاشیه ای آن باشد، طبیعی می نماید؛ چرا که بسیاری از ما به ازدواج به عنوان یک مقوله استرس زا، نگاه نمی‌کنیم و زمانی که با استرس ناشی از ازدواج، رو به رو می‌شویم؛ به احتمال زیاد نسبت به ازدواج و همسرمان تردید می کنیم. طبیعی است که با گذشت زمان و کم شدن استرس، در صورتی که انتخاب درستی انجام داده باشیم، تردیدها کنار خواهد رفت. 

اما گاهی تردید ما به دلیل مسائل عمیق‌تر و جدی‌تر است. تردیدهایی که ناشی از نامناسب بودن همسر، بی‌علاقگی به همسر و یا ناشی از مشاهده‌ی نشانه‌های هشدار دهنده باشد، تردیدی جدی به حساب می‌آید. هرگاه تردید جدی نسبت به ازدواج پیش آید؛ بهتر است دو کار انجام شود. اول ثابت ماندن در جایگاه فعلی و پیش نرفتن به سوی مراحل بعدی و دوم استفاده از کمک تخصصی تا زمانی که یا تردید بر طرف شود یا تصمیم دیگری گرفته شود.

 بسیاری از افرادی که تردید جدی نسبت به ادامه فرایند ازدواج دارند؛ ممکن است بر اثر فشار اجتماعی و یا احساس گناه، به اجبار تن به تداوم ازدواج و ورود به زندگی مشترک دهند و اجبار در ازدواج یکی از موارد آسیب رسان و همراه با احتمال بالای طلاق است.